Nikt nie spodziewał się, co kryje się za zamkniętymi drzwiami domu Darka Hoffmana. Idealny sąsiad? Troskliwy ojciec? Nic bardziej mylnego! W 1882 odcinku „M jak miłość” kurtyna opadnie z hukiem, a to, co zobaczy i usłyszy młoda Lenka, zmrozi krew w żyłach nie tylko jej, ale i wszystkich widzów. Przygotujcie się na sceny, po których długo nie będziecie mogli zasnąć. Prawdziwe oblicze potwora zostanie wreszcie zdemaskowane!
Wszystko zacznie się od niewinnej wizyty u koleżanki. Lenka chciała tylko wpaść do Sary, ale trafiła w sam środek rodzinnego piekła. Słowa, które padną z ust Hoffmana, nie nadają się do cytowania. Będą ranić głębiej niż ciosy, a ich ofiarą padnie jego własna, nastoletnia córka. To, co zrobi Lenka, może na zawsze zmienić losy Sary. Ale czy dziewczyna, terroryzowana przez ojca, odważy się przyjąć pomoc? Emocje sięgną zenitu!
Piekło za zamkniętymi drzwiami. Hoffman pokazuje prawdziwą twarz!
Wydawałoby się, że to będzie zwykłe popołudnie. Lenka, idąc w odwiedziny do swojej przyjaciółki Sary, już z daleka usłyszy podniesione głosy. Coś jest nie tak. Napięcie w domu Hoffmanów dałoby się kroić nożem. Kiedy stanie w progu, jej oczom ukaże się scena, której nigdy nie zapomni. Darek Hoffman, trzymając w ręku czerwony strój kąpielowy, będzie ciskał gromy w kierunku własnej córki. Jego twarz wykrzywi grymas furii, a oczy będą miotać błyskawice.
Powodem tej potwornej awantury okaże się strój, który Sara chciała założyć na basen. Dla jej ojca będzie on jednak zbyt odważny. Zamiast spokojnej rozmowy, Darek rozpęta prawdziwe piekło. Z jego ust popłynie strumień obrzydliwych obelg. Porówna własną córkę do „taniej dziwki”, zarzucając jej brak szacunku do samej siebie. Nazwie ją żałosną, wpędzając nastolatkę w poczucie winy i wstydu, a to wszystko z powodu kawałka materiału. To właśnie w tym momencie, gdy Darek będzie w apogeum swojej tyranii, do pokoju wejdzie Lenka.
Na widok córki Zduńskich Hoffman w jednej chwili zmieni się nie do poznania. Jego twarz w jednej chwili zmieni wyraz. Potwór zniknie, a na jego miejscu pojawi się zatroskany tatuś. Zacznie tłumaczyć, że martwi się o reputację córki, że ten strój jest tandetny i że wszystko to robi dla jej dobra. By uwiarygodnić swoją maskaradę, wręczy Sarze pieniądze na nowy, „porządny” jednoczęściowy kostium. To przedstawienie będzie tak doskonałe, że mogłoby zwieść każdego. Ale nie Lenkę. Ona już usłyszała prawdę.
Sara zalewa się łzami! Jest przerażona i odmawia pomocy
Gdy tylko Darek zniknie z pokoju, Sara kompletnie się załamie. Cała maska obojętności opadnie, a dziewczyna wybuchnie spazmatycznym płaczem. Z jej ust w końcu wydobędzie się to, co tak długo tłumiła w sobie. „Boże, co za dupek! Jak ja go nienawidzę!” – krzyknie przez łzy, dając upust swojej bezsilnej złości. Lenka, widząc dramat przyjaciółki, od razu rzuci się, by ją pocieszyć. Doskonale rozumie, że to, czego była świadkiem, to nie jednorazowy incydent, a wstrząsająca codzienność Sary.
Młoda Zduńska nie zamierza stać z boku. Wie, że musi działać. Zaczyna przekonywać Sarę, że tak nie może być, że musi komuś o tym powiedzieć. Proponuje rozmowę z wychowawczynią albo szkolną psycholog. Jednak Sara jest sparaliżowana przez strach. Od lat gnębiona przez ojca, wie doskonale, jak on działa. Z goryczą wyjaśnia Lence, że Darek bez problemu omami dorosłych, sprzedając im bajeczkę o „niezrównoważonej psychicznie nastolatce”, którą on, biedny, samotny ojciec, musi wychowywać.
Lenka nie daje za wygraną i proponuje ostatnią deskę ratunku – rozmowę z jej mamą, Kingą, która kiedyś pracowała jako psycholog. Ale i tu napotyka na mur. Sara kategorycznie odmawia, bojąc się zemsty ojca. Jest przekonana, że po takiej interwencji jej życie zamieni się w jeszcze gorszy koszmar. Jedyną nadzieją jest dla niej matka, która sama uciekła od Hoffmana, bo ten próbował zrobić z niej wariatkę. Czy Lenka odpuści? A może wbrew woli przyjaciółki postanowi działać na własną rękę i wyjawić Kindze straszliwą prawdę o ich sąsiedzie? Jedno jest pewne – ten dramat dopiero się zaczyna.